28 juli: fietsen in Siem Reap

Als om 6.00 uur de 'wake-up-call' rinkelt moet ik me inhouden om de telefoon niet een heel eind door de kamer te smijten. Oh wat zou ik me graag nog eens omdraaien. Maar nee, we gaan vanochtend een mooie fietstocht maken en moeten vroeg op pad zodat we terug zijn voordat het echt bloedheet is buiten. Stijn haakt af en draait zich nog eens om. Aangezien hij iedere 10 min de wc moet bezoeken, is een fietstocht voor hem geen optie. 

Buiten staan stoere mountainbikes op ons te wachten. In vergelijking met de fietsen die je hier op straat ziet, zijn het juweeltjes. De temperatuur buiten is heerlijk. Door de bewolking is het niet drukkend warm. We nemen voor alle zekerheid maar weer onze regenjasjes mee. Al snel fietsen we door het buitengebied. Via drassige zandpaden fietsen we hutsend en butsend langs de aanwezige huisjes. We worden luid toegeroepen door de kindertjes en al zwaaiend vervolgen we onze weg. Het is druk op straat met scootertjes. Hele families zijn onderweg naar de stemlokalen. Vandaag zijn er verkiezingen! Er heerst een uitgelaten stemming op straat. Onderweg stoppen we bij een van de stemlokalen. Geweldig om te zien hoe het er hier aan toe gaat. De wegen zijn niet even goed berijdbaar en ik ben blij dat we een mountainbike hebben. 

Opeens stoppen we bij een schooltje. Hier zitten de allerarmste kinderen van de omgeving. Koning Aap ondersteunt dit project en mede dankzij hen kunnen deze kinderen nu naar school. Met onze fietstocht dragen wij ook allemaal $ 10 pp bij. Zonder deze steun zouden de aanwezige kinderen geen onderwijs volgen. Sommigen van hen zien er slecht verzorgd uit. Ze komen uit kansarme gezinnen waar ze weinig te besteden hebben. Van onze donaties worden twee hele grote zakken rijst gekocht. We schatten totaal meer dan 100 kg. Het hoofd van dit project belooft de rijst te verdelen onder de gezinnen. Meer dan een paar bankjes en een oud schoolbord is er niet aanwezig. Toch weet de aanwezige juf er een feestje van te maken. De kindertjes in de leeftijd van ongeveer 5 tot 10 jaar zijn eerst nog wat verlegen door onze komst maar dit verandert snel als Lukas voor de klas gaat staan en Engelse les gaat geven. De kinderen vinden het prachtig. Wouter leert ze vliegtuigen vouwen van papier en dan  is het ijs gebroken. De kinderen vliegen alle kanten op en stoeien met onze kinderen. Sabien heeft al snel 10 ukkies in haar nek hangen. Na een half uurtje moeten we weer afscheid nemen. Alle kindertjes zwaaien ons uit. Sabien weet het zeker: hier gaat ze vrijwilligerswerk doen. Het liefst zou ze hier nog een weekje willen blijven. Desnoods alleen. Ik roep al jaren dat ik haar ooit uit zie vliegen voor langere tijd naar het buitenland. We zullen zien. Van mij mag ze maar graag als ze iets ouder is!!

De prachtige tocht wordt voortgezet en we fietsen door tot we weer in Angkor zijn. Via de stadsdijken (lees: dicht beboste en vaak moeilijk begaanbare zandpaden) bereiken we de ingang van Angkor Thom. Hier waren we gisteren ook maar met de fiets ziet het er toch weer anders uit. Op weg naar Angkor Wat stoppen we langs de kant van de weg om wat te drinken. Iedereen kiest voor een blikje. Lekker veilig! De sate'tjes en ander ondefinieerbaar vlees op de geimproviseerde bbq laten we wijselijk liggen. We moeten morgen immers een hele dag in de bus zitten ;-)  

Al drinkend genieten we opnieuw van het uitzicht op Angkor Wat. Wat een prachtig complex is het toch. Fietsend langs alle tempels gaan we weer richting ons hotel Angkor Holiday. We maken nog 1 stop bij een herdenkingsplaats voor de slachtoffers tijdens de opkomst van de Rode Khmer. Dit is een van de Killing Fields in Cambodja. De grootste ligt in Phnom Penh, de huidige hoofdstad. Daar zijn 29 massagraven gevonden met ieder ca 450 lijken erin. Op deze plek minder maar duidelijk is dat hier ook veel mensen afgeslacht zijn. En dan betreft het de periode 1975 tot 1979. Nog zo recent! Hoe zat het ook alweer .... waarom is Angkor zo goed bewaard gebleven als hier zo gevochten is en hoe zit het dan met de Vietnam oorlog? 

In de 19e eeuw stuitten Europese ontdekkingsreizigers bij toeval op Angkor. Na hun ontdekking werd de oude stad tot midden 20e eeuw gerestaureerd. Toen brak de Vietnam oorlog uit en lag het 'stil'. Tijdens de Vietnamoorlog gebruikten de Vietnamese communisten Cambodja als uitvalsbasis.De Amerikanen reageerden met bombardementen die duizenden Cambodjanen het leven kostten en tot de opkomst van de Rode Khmer leidden. Deze bestuurde het land van 1975 tot 1979 met als leider Pol Pot. Een grote racist die van Cambodja een communistische staat wilde maken. Iedereen die op welke manier dan ook te maken had met de overheid, het buitenland of enige vorm van onderwijs had genoten werd afgemaakt door zijn partij. Ook journalisten werden vermoord zodat  de rest van de wereld lange tijd geen idee had wat zich daar afspeelde. In 4 jaar tijd was de bevolking teruggelopen van 7 miljoen naar 4 miljoen mensen. Maar liefst 3 miljoen mensen waren afgeslacht. Een van de ergste genocides in de geschiedenis. We zien een soort monument van glas helemaal gevuld met schedels en menselijke botten. Het is luguber om te zien maar geeft wel weer wat zich hier voor afschuwelijks heeft afgespeeld. 

Terug bij het hotel besluiten we een duik in het zwembad te nemen. Eindelijk een middagje vrij. Joepie. De pret is van korte duur want het begint te regenen al snel gevolgd door hevig onweer en de zoveelste tropische plensbui. Tussen de buien door springen de kinderen toch nog in het water. Koud is het niet. 

We gaan op tijd richting centrum met z'n viertjes. Het regent enorm als we er te voet heen willen gaan. We nemen een scootertaxi. De bestuurder hijst zich in een regenpak en om z'n karretje wordt een soort regendoek gespannen zodat wij droog zitten. Het ziet er niet uit en we hebben lol voor 10. Stijn moet na een paar happen snel weer terug naar het hotel en stapt alleen in de scootertaxi. We zien hem afdingen op de prijs en even later tuft hij richting hotel. Laat die maar los hier! Nu snel naar bed. Bijna 22.00 uur. Om 5.30 uur worden we weer gewekt. Morgen een lange dag voor de boeg. Met de bus naar Bangkok. Een heel eind!

Valerie