23 juli: snorkelen in Nha Trang + nachttrein

We vertrekken weer op tijd. Het is maar een klein stukje rijden naar de haven. Met een kleine vissersboot, waar we net allemaal in kunnen plaatsnemen, varen we via open zee naar een van de nabijgelegen eilandjes. We leggen aan en lopen door het kleine dorpje. Iedereen leeft hier van de visserij. Hoewel het op het eiland aan van alles ontbreekt is er een goede basisschool aanwezig. We nemen een kijkje in een van de lokalen. Wat hebben onze kinderen het dan goed! 

Met zgn baskets worden we via de kustrand naar onze boot gepeddeld. Het is lachen geblazen. Vrouwen in een soort van grote halve kokosnoten peddelen ons een eindje de zee op. Het ziet er niet uit. Wij met drie of vier zittend op de rand van iets dat in de verste verte niet op een boot lijkt. Sommige baskets zijn lek en we vrezen dat sommigen van ons het laatste stuk naar de boot moeten zwemmen. Gelukkig komt het niet zo ver. De basket met vier van de jongens erin komt al draaiend aanzetten. Je raadt het al .... Stijn is een van de inzittenden. De Vietnamese vrouw heeft er lol in en laat ze maar hun gang gaan. 

We varen verder naar een ander eiland waar gesnorkeld kan worden. Vanaf het dak van de boot springen de mannen het diepe water in. Er is veel koraal te vinden en ook onderwater zijn veel vissen te spotten. Het is wederom bewolkt maar warm genoeg om te zwemmen. Rond het middaguur wordt vanuit het niks een heerlijke lunch geserveerd. Een aantal banken gaat plat en plots staat alles vol met heerlijke schalen eten. Dit alles klaargemaakt op de boot in een keuken van 1x1 m. We snappen er niks van. Op de terugweg kijken we nog snel even bij het Seaquarium. In een klein half uur hebben we het hier wel gehad. Vlug terug naar het hotel voor een snelle douche en op naar de nachttrein richting Saigon. Om 19.15 uur vertrekt de trein. Het ziet er redelijk uit allemaal. De trein oogt ouder maar is aanmerkelijk schoner dan de vorige. We hebben weer softsleepers maar de bedden zijn knoerhard. Net als de vorige keer dineren we met stokbrood en rode wijn. Ieder gezin in zijn eigen kippenhok maar de jam en pindakaas vliegen van de ene naar de andere coupe. De jeugd klimt nog bij elkaar in de stapelbedden en rond 22.00 uur gaat iedereen naar zijn eigen bed. Het is lastig om in slaap te vallen. De trein waggelt als een bezetene en het voelt alsof het ieder moment kan ontsporen. Bij ieder dorp of overgang gaat de toeter af. Toch vallen we in slaap, lekker weggemoffeld in onze eigen meegebrachte en schone (!) lakenzak. Ik neem mezelf voor niet te gaan dromen over mijn onverwachte ontmoeting met een grote kakkerlak in het toilet van de trein. En nou maar hopen op vertraging anders wordt het wel een heeeel kort nachtje.

Valerie